​​​​​​​เล่าเรื่องผี&&

[Narada]

เล่าเรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เกิดเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในช่วงวัยมัธยม ที่ด้วยความเกเร และก็ค่อนข้างจะแก่นแก้ว จนกระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นออกจะที่จะเก่า และก็แก่ไม่ต่ำลงมากยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งนับว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่เรียน ที่มีประวัติศาสตร์ที่ไปที่มาอย่างยาวนาน ก็เลยไม่สนเท่ห์ใจที่จะมีเรื่องร้อนๆแบบงี้ เกิดขึ้นแต่ไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งปวงของโรงเรียน ถูกเก็บไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในห้องประชุม โดยในห้องนอกจากเครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรอาจารย์ แต่งแต้มอยู่ ที่ผนังน่าจะแทบๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งผู้ใดที่เป็นอาจารย์สายการศึกษา หรือไม่ใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งผู้ใดที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้โดยทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน บางสิ่งอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในโรงเรียนต่างเข้าใจกันดี ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่าสยดสยอง อย่างยิ่ง แม้กระนั้นดูท่าด้วยความดื้อรั้น ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็เรียกได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบสาว ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวพวกนี้ แปลงเป็นเรื่องขำขันที่ถูกเอามาหลอก สหายหรือมากล่าวเล่าเกินจริง จนถึงไม่ได้คิดอะไรเยอะแยะนักนั่นเอง


แต่แล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดแจง ปิดโรงเรียนไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนๆเพื่อรอคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน เราได้กระทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำเป็นต้องนั่งรอคอยคุณครูที่บันไดข้างเวทีแต่อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องผี

เราทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน และก็ความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ อาจารย์ อยู่ด้านในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับเปลี่ยนเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมจึงได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแม้กระนั้นเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่มิได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ รวมทั้งเป็นเพลงที่สัมผัสได้ในทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีวงมโหรีทั้งยังชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงตอนค่ำที่สงัดเงียบของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและเริ่มน่ากลัวขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆรวมทั้งสร้างอารมณ์มาระอุ ให้กับเพื่อนพ้องๆต่างทุกคนเงียบกันหมด และต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนหญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะสั่นกลัว รวมทั้งร้องไห้ในทันทีทันใด รวมทั้งผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันควรจะมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่นอน และรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม รวมทั้งได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้าการันตีเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกร้องเพลงขึ้น และรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่สามารถอธิบายได้ เล่าเรื่องผี

แม้กระนั้นด้วยความไวคึกคะนองของผม ที่ดูท่ายังคงขำขัน กับเพื่อนพ้องเพศหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรจำนวนมากนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรอย่างนี้ หรือ โลกงามจำนวนมาก นักผมเลยบอกเพื่อนพ้องไปว่าไม่เป็นไรหรอกพวกครู ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เพราะว่าห้องประชุมนั้น ค่อนข้างจะที่จะเงียบแล้วก็เปลี่ยวมากมายนั่นเอง เรื่องเล่าผี

แต่ดูราวกับว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนพ้องๆสาวๆต่างพากันร้องไห้รวมทั้งสั่นกลัว แล้วก็ผมก็นึกในใจว่า เพราะเหตุใดพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแม้กระนั้นด้วยบรรยากาศ ก็คงเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นคงจะไม่สามารถที่จะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกผิดด้วยเหมือนกัน 

แต่จากนั้น โดยประมาณ 10 กว่านาคราวหลังจากที่เราได้ยินเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องและด้วยความตระหนกตกใจ และประตูห้องเปิดออกมาทั้งที่ไร้คนอยู่ในห้อง ซึ่งผมหันไปมองก็ไม่เห็นคนใดกันแน่อยู่ด้วย เหมือนกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดพบต่างโหวกเหวกโวยวาย และก็กรีดกันด้วยความหวาดกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว และผมเป็นผู้เดียวที่ดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้เห็นอะไรแม้กระนั้นอยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมทราบได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างไม่ต้องสงสัย รวมทั้งมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องผี

ภายหลังที่มีเสียงกรีด และดังอีกทั้งโรงเรียน จนทำให้พวกคุณครูแล้วก็อาจารย์ต่างพากันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นและเราก็ได้ ทำเล่าราวทั้งผองให้ฟัง จนถึงทำให้ครูที่โรงเรียนนั้น ต่างมองหน้ากันและกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆเดี๋ยววันพรุ่ง พวกเราจะทำบุญทำกุศลใหญ่กันดีกว่า...

หลังจากนั้นพวกเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย หากเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที แล้วก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และไม่ยอมรับครูอย่างฉับพลันหรือรวมไปถึงการขนของ หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นจะต้องไปกันครั้งละหลายท่านอีกด้วย 

ต่อไปเรื่องราวกลุ่มนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่และเป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างแน่แท้ เนื่องจากเพื่อนฝูงกว่า 30 คนในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อรอเข้าเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง และก็ประเด็นนี้ก็แปลงเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องเล่าผี �������เรื่องเล่าผี