สิ่งที่แม่พูดปดพวกเราตลอดมา (แล้วคุณจะรักแม่เยอะขึ้นเรื่อยๆ)

[Ailie662]

พอขาดเงิน คนแรกที่นึกถึง คือ พ่อรวมทั้งแม่

แม้กระนั้นเมื่อมีเงินคนแรกที่คิดถึง คือ แฟนแล้วก็สหาย

ทีแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ในตอนที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมเกิดในครอบครัวที่ย ากจนกระทั่ง หลายที

ที่ไม่มีของกินพอเพียงสำหรับทุกคนเวลากินข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม และพูดว่า"ทานเป็นจำนวนมากนะลูก แม่หิวเท่าไร" คราวแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน มักจะหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับอาหารที่มีสาระ ต่อสุขภาพบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นอาหารซึ่งผมชอบรับประทานมากมาย ตอนที่ผมรับประทานต้มปลา

แม่จะนั่งด้านข้างผมแทะรับประทาน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้าง


ผมรู้สึกซาบซึ้งทุกครั้งที่ผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แต่ว่าแม่ปฎิเสธตลอด แม่กล่าวว่า "ลูกรับประทานเถิด แม่ไม่ค่อยถูกใจกินเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานหนักกว่าเดิม เพื่อจะหาเงินมาให้ผมเรียน

และก็ค่าใช้สอยทุกๆอย่างในบ้าน บางครั้งบางคราวผมตื่นขึ้นมากมายลางดึก

ผมเห็นแม่ยังคงนั่งดำเนินงานอยู่ มีเพียงแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆแค่นั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่นะครับ..นอนเถอะครับผมมันดึกมากแล้ว" ผมบอกกับแม่

แล้วก็แม่ยิ้มและก็พูดกับผมว่า"ลูกนอนเถอะ แม่ยังไม่ง่วง"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเช่นเคย

ครั้งลำดับที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นกำลังดวงใจให้ผม แม่นั่งคอยผมท่ามกลางแสงอาทิตย์จ้า

ของเที่ยงวันอยู่นานพอควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


ม่าม้า จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกที่แม่ได้ตระเตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แม้กระนั้นความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกเปียกไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่และบอกให้แม่ดื่มร่วมกัน

แต่ว่าแม่พูดว่า "ดื่มเถอะลูก แม่ไม่หิว" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

และก็ภายหลังที่บิดาผมเสี ย ชีวิตเพราะว่าโ ร ค ร้ าย คุณแม่ของผมจำต้องแบกภาระ

รายจ่ายทั้งปวงคนเดียว ครอบครัวของพวกเราดำเนินไปอย่างลำบากมากเพิ่มขึ้น


ไม่มีวันไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่มองเห็นความเป็นไปของครอบครัวพวกเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางบุคคลก็เสนอแนะให้แม่แต่งงานใหม่แต่ว่า แม่ก็ปฏิเสธตลอดพร้อมด้วยพูดว่า

"ฉันไม่อยากความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้สำเร็จการศึกษาแล้วและก็ได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักผ่อนบ้าง แต่ว่าแม่ดูเหมือนจะไม่อยาก

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยสารภาพเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่คืนมาให้ผมด้วย แม่พูดว่า "แม่มีเงินพอได้อยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการผลักดันและสนับสนุน จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมจบก็ทำงานต่อเลย ด้วยค่าจ้างรายเดือนที่สูงลิ่ว

แล้วก็ผมตั้งมั่นจะพาแม่มาดำเนินชีวิต อย่างมีความสุขกับผม

แม้กระนั้นแม่ผมท่านไม่ต้องการ ไม่รบกวนผม แม่ กล่าวกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก เหมือนเดิม

แล้วก็ครั้งที่แปด

พอเพียงแม่เฒ่าตัวลง ก็จะต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเพราะเหตุว่าโร ค ม ะ เร็ ง พอเพียงผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่ทันที

แม่นอนอปิ้งอ่อนล้าหลังจากการ ผ่ า ตั ด แม่ดูแก่ลงไปมากมายเลย แม่ดูผมด้วยสายตาที่แสดงได้ว่าเธอรัก

และปรารถนาจะได้พบผมสูงที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ผอมบางมาก รวมทั้งมองอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่สุดที่รักของผมไปมาก แล้วก็ผมดูแม่ด้วยน้ำตาอาบหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บใจ เพราะว่าการได้เห็นแม่ที่รักอยู่ในสภาพนี้

แม่ได้มองหน้าผมและพูดกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่เคยรู้สึกเจ็ บอะไรเลย"

แล้วก็เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วภายหลังที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของเธอได้ปิดลงตลอดกาล

ครอบครัวเป็นเรื่องจำเป็น ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าปล่อยทิ้ง เอาใจใส่กันให้มากมายๆก่อนที่จะสายไป
โกหก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/